Działalność św. Piotra i św. Pawła
- Szczegóły
- Kategoria: Katechezy
W tej katechezie chciałbym przybliżyć sylwetki apostołów Piotra i Pawła. Zachęcić do modlitwy przez ich wstawiennictwo, do naśladowania ich, oraz dawania świadectwa o swojej wierze.
Wprowadzenie: Św. Piotr jest mi osobiście bardzo bliski. To mój patron z chrztu. Mamy o nim dość dużo informacji zarówno w ewangeliach, jak i w dziejach apostolskich. Ewangelie ukazują go jako bliskiego ucznia, przyjaciela Jezusa, który był szczerze do Niego przywiązany i Go kochał. Jednocześnie Piotr był człowiekiem, który niejednokrotnie nie rozumiał Jezusa, przeżywał wiele lęków, miał swoje słabości, wady charakteru, np. był porywczy, składał nieprzemyślane obietnice, wywyższał się nad innych itp. Przez swoją miłość do Jezus oraz swoje niedoskonałości jest mi bliski. O św. Piotrze była mowa przy okazji katechezy o Kościele. Pan Jezus wybrał go spośród 12 apostołów, aby był Jego następcą: głosząc ewangelię, kierując wspólnotą Kościoła i umacniając braci w wierze. Każdy papież jest następcą św. Piotra i zastępcą Chrystusa. Kim byli św. Piotr i Paweł, których wspomina się razem 29 czerwca, jako filary Kościoła?
1.Św. Szymona (hbr Szim on Bóg wysłuchał) Piotra (gr. petra –skała, hbr kefas) przyprowadził do Jezusa jego brat Andrzej - uczeń Jana Chrzciciela. Jan wskazał Andrzejowi Chrystusa. Pan Jezus zmienił Szymonowi imię na Piotr (skała) (J 1,35-42). Bracia byli rybakami z Betsaidy. Piotr ożenił się i zamieszkał w Kafarnaum, gdzie mieszkał też Jezus. Mistrz odwiedził go w domu, być może nawet w nim mieszkał, uzdrowił jego teściową (Łk 4,38-41), nauczał z jego łodzi, sprawił cudowny połów ryb i powołał Piotra do grona 12 apostołów (Łk 5,1-11). Piotr razem z Jakubem i Janem należeli do najbliższych przyjaciół Pana. Tylko oni widzieli wskrzeszenie córki Jaira, przemienienie na górze Tabor, byli najbliżej Jezusa podczas modlitwy w ogrójcu. Piotr otrzymał łaskę rozpoznania w Jezusie Syna Bożego, który wybrał Go, aby był Jego zastępcą na ziemi (Mt 16,13-20). Chodził po wodzie (Mt 14,22-33). Nie rozumiał misji Jezusa, dlatego, bronił Go mieczem przed aresztowaniem, a później 3 krotnie się Jezusa wyparł. Po zmartwychwstaniu Jezus zapytał Piotra o miłość i ponownie powierzył mu misję Pasterza Kościoła. Piotr uzupełnił grono dwunastu po śmierci Judasza, o Macieja, z mocą głosił ewangelię po zesłaniu Ducha Św., wzywał do wiary, nawrócenia, chrzcił, czynił cuda, tj. uzdrawiał, a nawet wskrzesił zmarłego Eneasza (Dz 3,1-10). Wezwany przez Boga, głosił słowo Boże nie tylko Żydom, ale też poganom. Pierwszym z nich był setnik Korneliusz (Dz 10). Razem z innymi apostołami był prześladowany i więziony przez Żydów za głoszenie ewangelii. Również Herod Agryppa, który kazał ściąć mieczem Jakuba apostoła uwięził Piotra. Jednak anioł Boży cudownie uwolnił go z wiezienia (Dz 12,1-19). W latach 48/49 przewodniczył pierwszemu soborowi w Jerozolimie. Apostołowie podjęli na nim decyzję, że pogan, którzy wstępują do Kościoła przyjmując chrzest, nie będą obciążali obowiązkami wynikającymi z prawa żydowskiego. Przez 25 lat mieszkał w Rzymie, gdzie był pierwszym założycielem i biskupem tamtejszego Kościoła. Zginął śmiercią męczeńską w Rzymie ok. 67 r. podczas prześladowań chrześcijan za cesarza Nerona. Według tradycji został ukrzyżowany głową w dół, gdyż nie czuł się godzien umierać jak Jezus. Jego 2 listy są w Nowym Testamencie. Ewangelia wg św. Marka, który był jego uczniem, została nazwana „pamiętnikami Piotra”. W liturgii wspominany 29.06 w uroczystość świętych Piotra i Pawła oraz w święto katedry (miejsce nauczania) św. Piotra (22.02). Jest on patronem papieży, piekarzy, żniwiarzy, rzeźników, szklarzy, stolarzy, szewców, zegarmistrzów, ślusarzy, kowali, ołowników, garncarzy, zdunów, murarzy, cegielników, budowniczych mostów, kamieniarzy, sieciowników, sukienników, foluszników, rybaków, sprzedawców ryb, marynarzy, żeglarzy, rozbitków morskich, pokutników, przystępujących do spowiedzi, dziewic.
2. Św. Paweł jest moim patronem z bierzmowania. Nie był to wybór świadomy. Tak ma na imię mój kuzyn, z którym spędzałem kiedyś sporo czasu. Niemniej bardzo lubię tego świętego. Jest dla mnie wzorem gorliwości, zaangażowania, wytrwałości w ewangelizacji, mimo wielu przeciwności. Też miał swoje słabości, jakiś „oścień” (zaostrzony kij którym poganiało się osła), który go uwierał i z którym się zmagał. Nie wiadomo dokładnie, co to było: czy wyrzuty sumienia z powodu prześladowania chrześcijan, czy uciążliwa choroba (np. oczu), czy też upokarzające pokusy (np. zmysłowe), a może wszystkie te trzy rzeczy na raz? Dlatego Paweł trzykrotnie prosił Jezusa o uwolnienie od tego cierpienia „Aby zaś nie wynosił mnie zbytnio ogrom objawień, dany mi został oścień dla ciała, wysłannik szatana, aby mnie policzkował - żebym się nie unosił pychą. Dlatego trzykrotnie prosiłem Pana, aby odszedł ode mnie, lecz [Pan] mi powiedział: «Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali” (2 Kor 12,7-9). Z tego powodu, również ten święty jest mi bliski. Mamy swoje słabości, może nawet nałogi, jak wielu ludzi. Bogu to nie przeszkadza, aby powoływać nas do bycia uczniami Jezusa, słuchania Jego słowa, naśladowania Go i bycia ewangelizatorami.
3. Św. Szaweł (hbr. Saul upragniony, pożądany) -Paweł (łac. paulus-mały), ur. w 10 r. po chr. w Tarsie. Był Żydem z obywatelstwem rzymskim. Świetnie wykształcony Piśmie św., jego nauczyciele był m.in. Gamaliel, należał do stronnictwa faryzeuszów, którzy gorliwe przestrzegali żydowskiego prawa. Był zaciekłym prześladowcą chrześcijan, uważając ich za sekciarzy, którzy odwodzą Żydów od prawdziwej wiary w jedynego Boga Jahwe. Dyszał żądzą mordowania uczniów Pana. Wielu z nich wtrącił do wiezienia. Pilnował szat tych, którzy kamienowali Szczepana. Nawrócił się w drodze do Damaszku, gdzie chciał aresztować kolejnych chrześcijan. Wtedy ukazał mu się zmartwychwstały Chrystus i wezwał go do opamiętania się. Pod wpływem tego spotkania Szaweł stracił wzrok, więc zaprowadzono go do miasta, gdzie trzy dni pościł i rozważał usłyszane słowo Jezusa. Następnie przyjął chrzest z rąk Ananiasza, którego Jezus posłał, aby go uzdrowił, ochrzcił i przekazał mu słowo o tym, że Syn Boży powołuje go, by był apostołem pogan. Później przebywał jakiś czas w Arabii, rozważając przeżyte doświadczenia. Następnie wrócił do Damaszku, gdzie stał się gorliwym głosicielem Ewangelii wśród Żydów. Dlatego musiał uciekać z miasta, bo chciano go zabić jako zdrajcę. Stał się też ewangelizatorem pogan (Dz 9,1-19). Razem z Barnabą odbył wiele podróży do krajów basenu morza śródziemnego, gdzie nauczał, zakładał wspólnoty chrześcijańskie, później pisał do nich listy. 13 z nich jest w Nowym Testamencie. Miał wielu współpracowników, np. Łukasza, Marka, Barnabę, Tymoteusza, Tytusa, Sylasa i wielu innych. Znienawidzony przez Żydów, którzy wielokrotnie usiłowali go zabić, był prześladowany, biczowany, kamienowany, aresztowany, więziony. Zmarł śmiercią męczeńską w Rzymie podczas prześladowań chrześcijan za panowania Nerona w 67 r. ścięty mieczem jako obywatel rzymski. Jego życie opisują dzieje apostolskie w Nowym Testamencie. Nazywany jest apostołem narodów. W liturgii wspominany jest 29.06 razem ze św. Piotrem oraz 25.01 (święto nawrócenia św. Pawła). Jest patronem prasy katolickiej, teologów i duszpasterzy, a zatem ewangelizatorów i katechetów, robotnic, tkaczy, tkaczy dywanów, siodlarzy, powroźników i wikliniarzy. Wzywany jest w przypadku skurczów i choroby uszu, ukąszenia przez węża, strachu, błaganiach o deszcz i o urodzaj.
Modlitwa: Panie Jezu, dziękuje Ci za przykład i świadectwo św. Piotra i Pawła. Proszę uzdalniaj mnie do bycia Twoim wiernym uczniem i dawania świadectwa wiary. Amen+
Pytania: 1. Kim był św. Piotr? Czego można się nauczyć od św. Piotra? 2. Podaj dwie daty, kiedy wspominamy św. Piotra apostoła. 3. Kim był św. Paweł? 4. Kogo patronem jest św. Paweł? 5. Czego można się nauczyć od św. Pawła? 6. Kiedy wspominamy św. Pawła apostoła (dwie daty)?