Działalność św. Piotra i św. Pawła

W tej katechezie chciałbym przybliżyć sylwetki apostołów Piotra i Pawła. Zachęcić do modlitwy przez ich wstawiennictwo, do naśladowania ich, oraz dawania świadectwa o swojej wierze.

Wprowadzenie: Św. Piotr jest mi osobiście bardzo bliski. To mój patron z chrztu. Mamy o nim dość dużo informacji zarówno w ewangeliach, jak i w dziejach apostolskich. Ewangelie ukazują go jako bliskiego ucznia, przyjaciela Jezusa, który był szczerze do Niego przywiązany i Go kochał. Jednocześnie Piotr był człowiekiem, który niejednokrotnie nie rozumiał Jezusa, przeżywał wiele lęków, miał swoje słabości, wady charakteru, np. był porywczy, składał nieprzemyślane obietnice, wywyższał się nad innych itp. Przez swoją miłość do Jezus oraz swoje niedoskonałości jest mi bliski. O św. Piotrze była mowa przy okazji katechezy o Kościele. Pan Jezus wybrał go spośród 12 apostołów, aby był Jego następcą: głosząc ewangelię, kierując wspólnotą Kościoła i umacniając braci w wierze. Każdy papież jest następcą św. Piotra i zastępcą Chrystusa. Kim byli św. Piotr i Paweł, których wspomina się razem 29 czerwca, jako filary Kościoła?

1.Św. Szymona (hbr Szim on Bóg wysłuchał)  Piotra (gr. petra –skała, hbr kefas) przyprowadził do Jezusa jego brat Andrzej - uczeń Jana Chrzciciela. Jan wskazał Andrzejowi Chrystusa. Pan Jezus zmienił Szymonowi imię na Piotr (skała) (J 1,35-42). Bracia byli rybakami z Betsaidy. Piotr ożenił się i zamieszkał w Kafarnaum, gdzie mieszkał też Jezus. Mistrz odwiedził go w domu, być może nawet w nim mieszkał, uzdrowił jego teściową (Łk 4,38-41), nauczał z jego  łodzi, sprawił cudowny połów ryb i powołał Piotra do grona 12 apostołów (Łk 5,1-11). Piotr razem z Jakubem i Janem należeli do najbliższych przyjaciół Pana. Tylko oni widzieli wskrzeszenie córki Jaira, przemienienie na górze Tabor, byli najbliżej Jezusa podczas modlitwy w ogrójcu. Piotr otrzymał łaskę rozpoznania w Jezusie Syna Bożego, który wybrał Go, aby był Jego zastępcą na ziemi (Mt 16,13-20). Chodził po wodzie (Mt 14,22-33). Nie rozumiał misji Jezusa, dlatego, bronił Go mieczem przed aresztowaniem, a później 3 krotnie się Jezusa wyparł. Po zmartwychwstaniu Jezus zapytał Piotra o miłość i ponownie powierzył mu misję Pasterza Kościoła. Piotr uzupełnił grono dwunastu po śmierci Judasza, o Macieja, z mocą głosił ewangelię po zesłaniu Ducha Św., wzywał do wiary, nawrócenia, chrzcił, czynił cuda, tj. uzdrawiał, a nawet wskrzesił zmarłego Eneasza (Dz 3,1-10). Wezwany przez Boga, głosił słowo Boże nie tylko Żydom, ale też poganom. Pierwszym z nich był setnik Korneliusz (Dz 10). Razem z innymi apostołami był prześladowany i więziony przez Żydów za głoszenie ewangelii. Również Herod Agryppa, który kazał ściąć mieczem Jakuba apostoła uwięził Piotra. Jednak anioł Boży cudownie uwolnił go z wiezienia (Dz 12,1-19). W latach 48/49 przewodniczył pierwszemu soborowi w Jerozolimie. Apostołowie podjęli na nim decyzję, że pogan, którzy wstępują do Kościoła przyjmując chrzest, nie będą obciążali obowiązkami wynikającymi z prawa żydowskiego. Przez 25 lat mieszkał w Rzymie, gdzie był pierwszym założycielem i biskupem tamtejszego Kościoła. Zginął śmiercią męczeńską w Rzymie ok. 67 r. podczas prześladowań chrześcijan za cesarza Nerona. Według tradycji został ukrzyżowany głową w dół, gdyż nie czuł się godzien umierać jak Jezus.  Jego 2 listy są w Nowym Testamencie. Ewangelia wg św. Marka, który był jego uczniem, została nazwana „pamiętnikami Piotra”. W liturgii wspominany 29.06 w uroczystość świętych Piotra i Pawła oraz w święto katedry (miejsce nauczania) św. Piotra (22.02). Jest on patronem papieży, piekarzy, żniwiarzy, rzeźników, szklarzy, stolarzy, szewców, zegarmistrzów, ślusarzy, kowali, ołowników, garncarzy, zdunów, murarzy, cegielników, budowniczych mostów, kamieniarzy, sieciowników, sukienników, foluszników, rybaków, sprzedawców ryb, marynarzy, żeglarzy, rozbitków morskich, pokutników, przystępujących do spowiedzi, dziewic.